Someday I will return
to my home
with empty hands and full of regrets
The answer I was looking for
it was at the starting point
After a ridiculous circle
like a little pooch chases its own tail
the conclusion is the same
Before you start
look back
Maybe this is a journey you already had
You can go to the mountains and the seas
you can pass rivers and dangerous paths
with the falling shadows behind you
The dead trees and the dried lakes
the mourning flowers of the autumn
and the farewell from the bleeding sparrows
I met an old man in the highest peak of the world
He was dying smiling
"The living sparrows are the transmitters
for the dead" he told me
as he was watching the cascade
created by the melting snow
Someday I will return all your letters
via my naughty clouds
they surf nonchalantly between worlds
though I have to warn you
the light you need to continue
might blew out from fate's sharp sword
Yet you may not realize
the blindness of you own soul
And one more thing
all of this
is just an exercise in futility
like the smiling playful whale
who haunts my grey sky
Maria Rodopoulou
inspired by the song 'Return from a long dream" - Li Yuchun
26 Νοε 2024
Exercises in futility
20 Νοε 2024
Ελένη 2150 μ.Χ
Αχ Ελένη
ακόμα πουκάμισο κενό είσαι
επιμένεις την οργή να φοράς στις μανσέτες
και η λύπη σου πουθενά δε χωράει
διάφανη πανώρια κόρη
που ακόμα στην αγκάλη σου
ερωμένους νεκρούς φέρεις
Κανείς δεν
έχει για σένα χύσει
ένα δάκρυ
ούτε καν η ιστορία
πόσο μάλλον οι
θνητοί...
"Περαστικέ, η κόψη σου περισσεύει
και η ματιά σου είναι λιγοστή,
τελικά ποτέ δε
χώρεσα στη μοίρα
που οι άλλοι για μένα κατασκεύασαν
Κι αν αδύναμη στάθηκα
με τα δικές σου ιστορήσεις
τότε μάθε τούτο
οι φλέβες μου είναι πιο δυνατές
ακόμα κι από το αίμα που μέσα τους κυλάει
Διότι όλα φύλλα φθινοπωρινά
που φοβισμένα αγκαλιαστήκανε
μόνο και μόνο για να σκορπίσουνε
με την πρώτη του χειμώνα ψυχρή ανάσα
Τους μύθους χάρισα εδώ κι αιώνες
οι παλιοί μου φίλοι κι ερωμένοι
πετρούλες ανήμπορες
που με την πρώτη μπόρα
αλλού τη τύχη τους γυρέψανε
Κι εσύ διαβάτη
με το ανελέητο τόξο στη ματιά σου
αλλά με τη καρδιά στη παρειά χυμένη
σαν τον Αχιλλέα δεις
πες του
ακόμα καρτερώ του αηδονιού το αίμα
που μου 'ταξε στον Σκάμανδρο
μια νύχτα που θαρρούσε πως μέρα ήταν
Αλλά δες που πια εξελίσσομαι
σε μια οποιαδήποτε αδιάφορη μορφή
ενός νεκρού παρελθόντος
πάνω στα πλήκτρα μιας μετά-ανθρωπότητας
Μα δε στοιχίζει τίποτε
το αντίτιμο διαφορετικό
αλλά ο στόχος ίδιος
Ακόμα προς πώληση είμαι..."
Μαρία Ροδοπούλου
Εμπνευσμένο από το "Ελένη" Γ. Σεφέρης
15 Νοε 2024
Άτιτλο
Μη ανασταίνεις αναμνήσεις
όταν παίρνουν σάρκα κι οστά
φέρουνε πάνω τους
τη μυρωδιά της αποσύνθεσης
Μη
μνημονεύεις παρελθόν
η γη δε σταμάτησε να γυρίζει
παρά μόνο οι νεκροί μένουν ακίνητοι
Don’t bring memories to life
when they become again flesh and bones
they have the distinctive smell of decay
do not memorialize the past
the earth is still moving
only the dead are remaining still
Maria Rodopoulou
7 Νοε 2024
Parallel Dreams
I understand that you don’t have time to read
since you suddenly departed
loaded with a traitorous expectation
relating to the mostly advertising tropical of dreams
I‘ve been trying a long time
to invent an urgent reason to write to you
but the only think I found
was your old cup
The one with the 5 stars
and a little smiling moon
I just noticed a deep crack on its smile
and I felt obligated to inform you
It is possible,
if you don’t return soon,
that the repairing of the waiting
will not be available
And, allow me to finish my letter
with the following question,
are you still hungry for farewells
and if you have, finally,
found out about parallel dreams
Do they intersect or not?
Maria Rodopoulou
Dark Virtual Poetry
Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.
Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα
Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή
Μ.Ρ
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας
Μ.Ρ.
Δημοφιλείς αναρτήσεις
Περιοδικό
Alex Papadiamantis
Εκπομπή Πολιορκίες
Εμπόδια Φτερά
Blog Archive
-
▼
2024
(31)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2023
(30)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (6)
-
►
2022
(22)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (5)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2021
(20)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2020
(30)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2019
(35)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2018
(27)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
-
►
2017
(31)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2016
(35)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2015
(49)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (6)
- ► Ιανουαρίου (5)
-
►
2014
(40)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2013
(21)
- ► Δεκεμβρίου (6)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2012
(27)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2011
(38)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (6)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2010
(79)
- ► Δεκεμβρίου (8)
- ► Σεπτεμβρίου (8)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (7)
-
►
2009
(17)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2008
(15)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (3)