Θα κάνεις κούνια τώρα
σ εκείνο το συννεφάκι
αφήνοντάς με ημιτελή βροχή
Πότε σκόνταψα στην μυρωδιά σου;
Χαμπάρι δεν πήρε
ο συναγερμός της αυταπάτης
Θα γελάς τώρα
κλείνοντας τα μάτια
μπρος στο εκθαμβωτικό λευκό
του μικρού νέφους
αφήνοντάς με
στην υποθετική ‘ανεφεύρετου’ καιρού
Μία πλήρως εξαρτημένη βροχή
από τα καμώματα εποχικών νεφών
Μελαγχολική προσδοκία
θ’ αναβληθώ γι άλλη φορά
Σύρε με λοιπόν
εάν θυμηθείς
στην επόμενη απειλή θύελλας
ως εκκρεμότητα υγρασίας
Μαρία Ροδοπούλου
από το βιβλίο "Εμπόδια Φτερά" εκδόσεις Vakxikon.gr
