Η έπαρση του σκότους

Εκείνος ζούσε 

στην εποχή που ακόμα
κελαηδούσε η ανατολή
κι έκοβε τις φλέβες στης Περσεφόνης την ποδιά

ενώ αυτή διάβαινε την έπαρση

του σκότους
με την σιγουριά του τίποτα
χαραγμένη στο τόξο των φρυδιών της

Μικροδιασκεδάσεις

διαβολικών συμπτώσεων

κι οι δύο 

τελικά άλλος έπινε το αίμα τους

εις υγεία των ασήμαντων σημαντικών

μες από τους μικρούς, αφύλακτους

φεγγίτες της ελαστικής
κάμαρης των ποδιών της

Κσνείς τους δεν γύρεψε να βρει
ούτε Θεό μηδέ διάβολο

Τα κλειδιά είχανε μόνο χάσει

καταδικασμένοι να διαβαίνουν

την απόσταση

από την έπαρση ως την υποστολή

ξανά και ξανά

Μαρία Ροδοπούλου