27 Νοε 2016

Πικρό τριαντάφυλλο




Κάποιες φορές
όταν το βλέμμα στρέφει αλλού
η ερωμένη του πλέκει
ματωμένες γιρλάντες 
για όλες τις ώρες που θα περάσουν
στην αιωνιότητα

χώρια

αλλά εκείνος γελάει
σφίγγει στα δάχτυλα
τα ζουμερά στήθια
και θηλάζει τον έρωτα
από δω ως την αιωνιότητα
μαζί

Αλλά υπάρχει αυτός ο γέρος
με τις ρωγμές στα μάτια
που συνέχεια παραγγέλνει
πικρό καφέ με λουκούμι τριαντάφυλλο
κάθε Κυριακή
μετά το τέλος της λειτουργίας
με σφιχτό κόμπο στη γραβάτα
αραιωμένα μαλλιά
αραιωμένη ζωή
ερειπωμένη πόλη
τσίγκινα τραπεζάκια
τσιγκούνικες μέρες
και κάποιος παίζει τρομπέτα
σε ένα ξυλουργείο
μυρίζει ερημιά
υγρασία
καταχνιά
στα μάτια
οι καμπάνες προσθέτουν
μια φρικιαστική γοητεία
στη κιτρινισμένη γλώσσα
που ξετρυπώνει
μικρό
κουρασμένο
άκακο
φιδάκι
από τη σπηλιά που κρύβει τους νεκρούς

και γλύφει
ηδονικά
τη ζάχαρη που του αναλογεί

στ'απέναντι πεζοδρόμιο
κάποιος περαστικός
φτύνει οργισμένος αλλά άστοχος
και ένα ταξί περιμένει
υπομονετικά κάτω
από τις διαφημιστικές αφίσες

για τη νέα οδοντόκρεμα
που αφαιρεί τους λεκέδες






Μαρία Ροδοπούλου

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive