10 Φεβ 2022

Τα τρία Άλφα των θνητών

 

όταν κάποτε γίνω γάτα μπορεί να γράψω
γρατζουνίζοντας τον ουρανό
ένα έπος για την οκνηρία
ή καλύτερα να την απολαύσω
κοιτώντας ούτε ουρανό ούτε γη
ει μη μόνο τα πανέμορφα
πολυτάλαντα νυχάκια μου

προς το παρόν σκύλος
θα γαβγίζω τους κομήτες
ακονίζοντας τους κυνόδοντες
             στην τραχιά πλευρά των ανθρώπων

το βράδυ, όμως, θα κοιμάμαι ανάλαφρη σα συννεφάκι

   μουρμουρίζοντας στην ακατανόητη για τους θνητούς γλώσσα μου
              κι έχοντας πάντα την πατούσα μου στην τσεπούλα σου

διότι
η ζωή είναι ένα χειμωνιάτικο γεγονός
                       με διαλείμματα εαρινών ονείρων
όπως η ποίηση ένα υπόγειο γεμάτο
με Ατέρμονες τραγικές στιγμές
          Αναπόφευκτες επιθυμίες
κι Ανέφικτες ουράνιες σκαλωσιές
 

Μαρία Ροδοπούλου




"Παραήπια: μάλλον με πήρε ο ύπνος∙ η βάρκα μου παρασύρθηκε στα βαθιά. Ολόγυρά μου επιπλέουν πέταλα ροδακινιάς· ίσως να πέφτει κάπου εδώ ο παράδεισος. Κι αν όχι, είμαι πάντως μακριά από τη σκόνη των ανθρώπων." 
Γιουν Σέον-ντο


Κορεάτης ποιητής,
κορυφαίος εκπρόσωπος του σίτζο, της πιο χαρακτηριστικής μορφής της κλασσικής κορεατικής ποίησης, με περιεχόμενο στοχαστικό ή συμβολικό.

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive