1 Φεβ 2023

Morbid

I find myself in an empty room
             waiting for inevitable doom
haunting shadows everywhere
                crawling under my skin
                        like a saint's sin
but you are still not there
 
                                                                    I always loved the morbid tales
                                                                          where Death destroyed their colored veils

The sky is devouring the moon
            yesterday I said I was going to sail for good
                 but the filthy captain was not in the mood
yet you hurried and left so soon

A nightingale and a crow
           Tonight I will finally have my show
are waiting for me with a bow
         
I am giving birth to a skinny witch
                    flesh from my flesh
                     blood from my blood
                      God is her dad
                     may in peace he rest         
the dying moon yells "what a leech"

tonight you serve and I am the main dish
           the ghosts are screaming "burn the bitch"
I look around in the empty space
            alas I cannot even find my face

a man without a hope
            the one that I love the most
      left suddenly the stage
              deciding his life deserved a golden cage
                       
my love
         discard the material
                    not everything is real
                                      cages are like every room in this world
                                                a silent
                                                    cold and lonely tomb
                                                                                                          

An old fox and a young demon
        are carrying a coffin full of venom
They don't know it has a hole
        that it helps me escape them all




Maria Rodopoulou

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive