Eγώ;
Περίεργη ιστορία
Προσπέρασα τα τείχη του αίσχους
φτύνοντας με μανία
τα κρεμασμένα είδωλα
αρνούμενη να γονατίσω
εμπρός στους μαρμαρωμένους βασιλιάδες
Προσκυνήτρια αμαρτωλών οίκων
Αδιαφιλονίκητη μάρτυρας κόκκινων δρόμων,
βαμμένη με την λασπουριά σκοτεινών λιμανιών
Εγώ;
Ακατανόητη ύπαρξη
Κρυμμένη στην δεξιά τσέπη
ενός φθαρμένου μπλουτζήν
ταξιδεύω μέσα στις ξηλωμένες ραφές
Γνωστή καταχράστρια πληγών
Εγώ;
Δαστρεβλωμένη σύμπτωση
Βομβίστρια σε αξιοπρεπή βλέφαρα,
ζογκλέρ σε ετοιμόρροπο πρόσωπο
με τις κορίνες πεσμένες στα κομμένα σου γόνατα
Ακούς;
βρυχώνται οι τίγρεις
κάτω από τις τέντες των ματιών μου
Εγώ;
Άσε...
Μια ένσταση ολόκληρη, σου λέω
Μαρία Ρ.
Αφιερωμένο στις
Φανή και Φωτεινή
Χρόνια Πολλά , αγαπημένες μου
