Dark Virtual Poetry

Το στόμα είναι

Το στόμα
που άλλο μουρμουρίζει η γλώσσα
και άλλο τα δόντια δαγκώνουν

το στόμα
με τα χείλη στην ανατολή
αλλά με γέλιο συρματόπλεγμα στη δύση

το στόμα
με τις τόσες πλευρές

Ανοίγει και κλείνει
χάφτει ανθρώπους
κοινωνεί θρησκείες
βαφτίζει φονιάδες

ολέθρους γεννάει κάτω από ψιλής βροχούλας στέγη

σταυρώνοντας αυτούς που εξέρχονται
και ω με τι ευχαρίστηση
πηδάει τους εισερχόμενους εθελοντές

- ποιός αρνήθηκε ένα πήδημα
έστω και από χείλη ασώματα;
Το κραγιόν να ναι κόκκινο κι ας μυρίζει μούχλα εντός-

Ακαθαρσίες έρωτα μαγειρεύει
Προσευχές ανάλατες τρώει

Στόμα οδοστρωτήρας
έχει στο μνήμα του γραμμένο

"Δίνω πίσω περισσότερα
από εκείνα που χώνεψα
ή
λιγότερα από εκείνα που με διάλεξαν
ως καταναλώτρια πηγή"


Μαρία Ρ.