Εσείς που κρατάτε στα χέρια σας τον κόσμο
όπως θαρρείτε
από τις ρωγμές σας διέφυγε
το χώμα και το ύδωρ
που μαζί με μας σας έπλασαν
Θα έρθει η μέρα που η αλήθεια
το χώμα και το ύδωρ
που μαζί με μας σας έπλασαν
Θα έρθει η μέρα που η αλήθεια
θα σας προσπεράσει
και τότε θα είστε απλώς
ένα κεφάλαιο στο εγχειρίδιο ανθρωπιάς
που θα ιστορεί της ψυχής σας την θηριωδία
Ήδη μυρίζει το σαπισμένο μελάνι
Ήδη μυρίζει το σαπισμένο μελάνι
του μύθου σας
Και κάπου κάπου κρατώ
στα χέρια μου
ένα θάνατο μικρό
για να μη λησμονώ
τι θα γίνει σαν ωριμάσει
και έρχονται στιγμές
που γεύομαι αίμα ξένων
για να μην ξεχνώ
ότι στην ίδια ομάδα ανθρωπιάς
Και κάπου κάπου κρατώ
στα χέρια μου
ένα θάνατο μικρό
για να μη λησμονώ
τι θα γίνει σαν ωριμάσει
και έρχονται στιγμές
που γεύομαι αίμα ξένων
για να μην ξεχνώ
ότι στην ίδια ομάδα ανθρωπιάς
κάποτε ανήκαμε
πριν ξεχωρίσουμε
τους Ορίζοντες και το Αίμα
που τους βάφει
Μαρία Ροδοπούλου