Κι
είναι κι ο έρωτας
που κάποτε αφήνει τα λέπια του
στο διάβα της λύπης σου
και χορεύει μες στη λάσπη
στο χώμα
στη πέτρα
Τραγουδάει μες απ τους αρμούς
και σε χαλιναγωγεί
όπως ο καμηλιέρης
το υποζύγιο στην έρημο
Χύνεται ανέμελα απ' τα δάκτυλα
απ τη σάρκα
μέχρι που μένουν μόνο τα κόκκαλα
και η αίσθηση του ανικανοποίητου
Κι είναι κι ο έρωτας
Αλλάζει χρώματα στα μάτια σου
και παίζει δήθεν στον ρυθμό που ξέρεις
Μαρία Ροδοπούλου
που κάποτε αφήνει τα λέπια του
στο διάβα της λύπης σου
και χορεύει μες στη λάσπη
στο χώμα
στη πέτρα
Τραγουδάει μες απ τους αρμούς
και σε χαλιναγωγεί
όπως ο καμηλιέρης
το υποζύγιο στην έρημο
Χύνεται ανέμελα απ' τα δάκτυλα
απ τη σάρκα
μέχρι που μένουν μόνο τα κόκκαλα
και η αίσθηση του ανικανοποίητου
Κι είναι κι ο έρωτας
Αλλάζει χρώματα στα μάτια σου
και παίζει δήθεν στον ρυθμό που ξέρεις
Μαρία Ροδοπούλου