23 Ιουν 2017

Αποπροσανατολισμένη


Ξενυχτάει με μάτια αποπροσανατολισμένα

Και κάποτε όλες αυτές οι γαίες
που εκείνη κι όλες της τις υπάρξεις όριζαν
~ κι ήταν πολλές μες στον αέναο χρόνο ~
καταποντίστηκαν σε μια γουλιά ξηρασία

Η πυξίδα
που στιγμάτιζε την ουσία
έσπασε με την απώλεια της σκιάς
Τότε εμφανίστηκε
χωρίς τυμπανοκρουσίες
χωρίς μεταμφιέσεις
και χωρίς άλλοθι

ο όλεθρος

Πώς θα επιβιώνει χωρίς ίσκιο
μες στους αιώνες
η θλίψη του ονείρου
κι αυτή η άμορφη εγώ
μοναχή
χωρίς εμάς
χωρίς λόγο διάλογο μονόλογο αιτία
πως χωρίς όλες εμάς
μπορώ να συνεχίσω;

Μια ακτή
μια θάλασσα
ένας ουρανός
μια ύπαρξη
μια αιτία
μια απώλεια

απλά
δεν χωράει
ούτε εμένα
ούτε εμάς

είπε

κι αποσύρθηκε
πίσω από την κουρτίνα της έναρξης

Εξάλλου
στις μορφές της
μόνο το τέλος
ήταν ταιριαστό



Κι όσο κι αν την σκληρότητα ποθούσε
μόνο ως εχθρό, την απάντησε





Μαρία Ροδοπούλου

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive