Γδυνόμαστε ζωή ...
Τόσα φαντάσματα μέσα μου
κι ούτε ένα δεν δώρισα στον κόσμο
Χαμένες
αφηρημένες
ανόμοιες σκιές
τα εξοχικά μου όνειρα
κι όμως
ούτε ένα αίνιγμα δεν χάρισαν
στο ανεκπλήρωτο
Παρά μόνο τριγύριζαν
φτωχά
πεινασμένα
εύκολη λεία
της αναμάρτητης ματαιότητας
παίζοντας ζάρια
κάτι νύχτες σαν αυτή
με ουτοπίες
ψευδαισθήσεις
κι αφανισμένες γαίες
Τόσο παρελθόν ξοδεύουνε μαζί
κι ούτε μια στιγμή δεν ανταλλάσουνε
εγκλήματα
Μαρία Ροδοπούλου
