Χίλιοι θάνατοι

Καθηλωμένη
στις δοξασίες θνητού φωτός
πώς ν' αντισταθεί
στο θανάσιμο του Σκότους βλέμμα
ανύπαρκτο είδωλο στα μάτια
με τις στάχτες του γητεύει
κι η φλόγα του ψυχρή
δάκρυ άλικο στα βλέφαρα εκείνου
σήμερα όλοι μάσκες λευκές φοράνε
ή μήπως όχι;

Ιζόλδη στον ιστό
άψυχου πάθους
με μαύρα πανιά πλέει
σε μέρη που οι αναμνήσεις
σβήνουν
με μαλλιά λευκά
πλέκει ρέκβιεμ
στις κλειδώσεις
ενώ το μαντήλι της ανεμίζει
στην παγωμένη του Έρεβους ανάσα

χίλιοι θάνατοι
σέρνονται στα μπράτσα του αιώνιου πιανίστα
κι εκείνη
μια μικρή παγωμένη εικόνα
στ'αραχνιασμένα πλήκτρα του Άδη



Μαρία Ροδοπούλου