1 Μαρ 2011

Τέλος ;

Με χαροποιεί το τέλος

Aπομένω εφήμερη της μοναξιάς
που καταργεί υφέσεις
και υψώνει διέσεις
σε μια διαρκή συνουσία
με τα ροβινσώνεια μάτια μου

Ανασαίνω
χωρίς την κυκλώπεια υποστήριξη
μονόφτερων πυγολαμπίδων
Της νεκρής ορχήστρας
το θριαμβικό ταμπούρλο στεριανών θεριών

M
όνη
μικρή
άθλια
τυμπανίστρια
μεταλαβαίνω deja vu βήματα

Να συνεχίσω, μαέστρο;





Μαρία Ροδοπούλου

2 σχόλια:

Δεσποινα Κολατσιδακη είπε...

Μονοφτερη πυγολαμπιδα
στη μπιεναλε της ανεμωνης
νεος κυκλος εντος , διπλα , πανω
κατω, πλαγια
στα τοξα και στα τυμπανα του Αγιου Μαρκου
μια ψηφιδα στο πατωμα μου ειπε το μυστικο
Πως το άλλο μου φτερο στο διδυμο απογονο βρισκεται

Μαρια Καλημερα , καλο Μαρτη(κατι σαν πρωτοχρονια η αλλαγη του χειμωνα)!!
Υ.γ. χεχε! εχω κι εγω την πρωτεια του πρωτου σχολιου!

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

Ελπίζω να φόρεσες αυτό το ασπροκόκκινο βραχιολάκι Δέσποινα :)
Eιναι επικίνδυνος Μήνας ο Μάρτιος ;)

Καλό Μήνα λοιπόν κι ας ελπίζουμε να είναι όντως καλός !

Καλό Πρωινό (εγώ όπως πάντα τις προφταίνω τις αυγές :) )

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive