Σε κάθε βήμα είμαι η άλλη που αναρωτιέται ποιά είμαι
Είμαι η αναμονή μεταξύ της 12ης και της 6ης πρωινής
Ο εφάλτης ανακατεμένος με την στερεά τροφή ημέρας
με το πάσο του περνά το κατώφλι των ωρών
Το φαρδύ μεταξωτό σαλβάρι του
περίγελο με κάνει στα πραγματοποιημένα
Θερίζει τους τένοντες των ονείρων
και με επιπλήττει για την κυοφορία της δικής μου ενδυμασίας
Γίνομαι μαχαίρι με όψη διπλή
Κόβω τον χειρόγραφο άρτο στην μέση
αλλά ποτέ δεν είναι αρκετός
ώστε να κληθεί η μικροπρεπής κόψη μου
Ξεκάλτσωτη με παραδίδει χωρίς να νοιάζεται
όταν τις μανσέτες του αδιάκριτα συκοφαντώ
Με περιπαίζει όταν σνιφάρω μαύρο από τα μάτια
κι όχι από τις εγγυημένες εισόδους
Αργόσχολη λύσσα με συστήνει στον ειρωνικό καλόγηρο
Είμαι η μαθητευόμενη που ποτέ δεν θ’ αποφοιτήσει
Γιατί
Ανάμεσα 12ης και 6ης πρωινής
των επιπλήξεων και των εγγυήσεων
αναβάλλομαι
Μαρία Ρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου