Throw away this bleeding life
A useless
broken knife
An empty
used hive
My soul
anonymous corner of this world
is dying feeling sore
A seagull mourns its dead match
near the moon’s closed hatch
Let the stones take their rightful place
I keep my conclusion at pace
This crumbled doll
shall feed the cracks of the wall
as I turn into a shallow hole
Throw away this wasted dream
I can’t hear its shadow scream
Blood runs freely from open veins
No one will remember our names
Death is around like a silent hound
I can’t dissolve this gray cloud
White marble all over the land
Who can resist its cold hand?
Absolute darkness again
No man can fight the end
Μαρία Ροδοπούλου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Dark Virtual Poetry
Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.
Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων
Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα
Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή
Μ.Ρ
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα
Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή
Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας
Μ.Ρ.
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας
Μ.Ρ.
Δημοφιλείς αναρτήσεις
Περιοδικό
Alex Papadiamantis
Εκπομπή Πολιορκίες
Εμπόδια Φτερά
Blog Archive
-
►
2024
(29)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2023
(30)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (6)
-
►
2022
(22)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (5)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2021
(20)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2020
(30)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2019
(35)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2018
(27)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
-
►
2017
(31)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2016
(35)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2015
(49)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (6)
- ► Ιανουαρίου (5)
-
►
2014
(40)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2013
(21)
- ► Δεκεμβρίου (6)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2012
(27)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
▼
2011
(38)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ▼ Φεβρουαρίου (6)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2010
(79)
- ► Δεκεμβρίου (8)
- ► Σεπτεμβρίου (8)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (7)
-
►
2009
(17)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2008
(15)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (3)
6 σχόλια:
Μαρία υπέροχο...
Φοβάμαι να πω μια λέξη μην το χαλάσω
υγ:παρατηρείς κι εσύ πως ενδέχεται κάποιες γραφές μας να αποδίδονται πιο δυνατά/βαθύτερα ίσως και μπορεί πιο εύστοχα-σε ξένη γλώσα?
σε φιλώ
Καλησπέρα Φαίδρα
Σ ευχαριστώ και ναι θα συμφωνήσω μαζί σου. Πολλές φορές τ' αγγλικά με βοηθούν να εκφράσω αυτό που ίσως στην μητρική μας γλώσσα να φάνταζε πιο απλοικό ;) Και δεν ξέρω γιατί αλλά πάντα το σκέφτομαι σε μορφή τραγουδιού :)
Σε φιλώ
Καλό σ/κ :)
Γράφει κάπου ο Ντύλαν Τόμας πως...
The fences of the light are down,
All but the briskest riders thrown,
And worlds hang on the trees...
Awake, my sleepers, to the sun,
A worker in the morning town...
I see the boys in summer.
Ναι, Sun W Knight
είπε και το άλλο
"After the first death,
there is no other"
"death is around like a silent hound",
life is around like a cyclamen's blossom
that's deserve a man's end
H Ισιδώρα στην πορεία της είπε
"Για πόσους αιώνες, Μητέρα θα είσαι το άλλοθί τους; Δεν κουράστηκες συνέχεια να αιμορραγείς για τους νεκρούς....
Γεμίσαμε νεκρούς, Μητέρα"
Καλησπέρα Δέσποινα
Δημοσίευση σχολίου