Να θυμάσαι να κοιτάς την απογυμνωμένη γυναίκα
με τα γερασμένα φώτα που τρεμοφέγγουν
μες από τα ερείπια των μαντείων της
Τις μαριονέτες που έχουν στήσει
grant entries στον θάνατο
με τις σκουριασμένες αρθρώσεις της
και τους μικροπωλητές που ξεπουλάνε όσο – όσο
όσα μέλη της ακόμα μπορούν να φαγωθούν
Να μην ξεχνάς όση ώρα κλείνεις την μύτη και το στόμα
για να μην σε παίρνει η μπόχα του τεράστιου παζαριού
να κοιτάς την γυναίκα που συντρίβεται
ανάμεσα στους αλλεπάληλους εφιάλτες
αλλά να καταπίνεις το βογκητό
Αφού δεν μπόρεσες για κείνη να μιλήσεις
απλά σώπαινε και κοίταζέ την
καθώς πεθαίνετε μαζί
εκείνη απλήρωτη σαπισμένη πουτάνα
Και εσύ εικονικό πιστολάκι με τα γερασμένα φώτα που τρεμοφέγγουν
μες από τα ερείπια των μαντείων της
Τις μαριονέτες που έχουν στήσει
grant entries στον θάνατο
με τις σκουριασμένες αρθρώσεις της
και τους μικροπωλητές που ξεπουλάνε όσο – όσο
όσα μέλη της ακόμα μπορούν να φαγωθούν
Να μην ξεχνάς όση ώρα κλείνεις την μύτη και το στόμα
για να μην σε παίρνει η μπόχα του τεράστιου παζαριού
να κοιτάς την γυναίκα που συντρίβεται
ανάμεσα στους αλλεπάληλους εφιάλτες
αλλά να καταπίνεις το βογκητό
Αφού δεν μπόρεσες για κείνη να μιλήσεις
απλά σώπαινε και κοίταζέ την
καθώς πεθαίνετε μαζί
εκείνη απλήρωτη σαπισμένη πουτάνα
φτιαγμένο μόνο γι αναίμακτες διαδηλώσεις
ούτε την χαρά της σκανδάλης δεν σου έδωσαν
όταν ξεφύτρωνες από την μήτρα της
το πολύ-πολύ μεθαύριο να σου κάνουν
ένα εορταστικό μνημόσυνο
όσο θα πίνουν όλοι εις υγείαν της αφλογιστίας σου
Μαρία Ροδοπούλου