7 Δεκ 2013

Να θυμάσαι


Να θυμάσαι να κοιτάς την απογυμνωμένη γυναίκα
με τα γερασμένα φώτα που τρεμοφέγγουν
μες από τα ερείπια των μαντείων της
Τις μαριονέτες που έχουν στήσει
grant entries στον θάνατο
με τις σκουριασμένες αρθρώσεις της
και τους μικροπωλητές που ξεπουλάνε όσο – όσο
όσα μέλη της ακόμα μπορούν να φαγωθούν

Να μην ξεχνάς όση ώρα κλείνεις την μύτη και το στόμα
για να μην σε παίρνει η μπόχα του τεράστιου παζαριού
να κοιτάς την γυναίκα που συντρίβεται
ανάμεσα στους αλλεπάληλους εφιάλτες

αλλά να καταπίνεις το βογκητό 

Αφού δεν μπόρεσες για κείνη να μιλήσεις
απλά σώπαινε και κοίταζέ την
καθώς πεθαίνετε μαζί
εκείνη απλήρωτη σαπισμένη πουτάνα
Και εσύ εικονικό πιστολάκι
φτιαγμένο μόνο γι αναίμακτες διαδηλώσεις

ούτε την χαρά της σκανδάλης δεν σου έδωσαν
όταν ξεφύτρωνες από την μήτρα της
το πολύ-πολύ μεθαύριο να σου κάνουν
ένα εορταστικό μνημόσυνο
όσο θα πίνουν όλοι εις υγείαν της αφλογιστίας σου


Μαρία Ροδοπούλου

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive