1 Δεκ 2013

Λήθαργος



Υπάκουοι στο εμβατήριο αμετάπειστης υποστολής
με κόκκινα μάτια και λευκά χείλη
σκυμμένοι στα πέτρινα λουλούδια
σκορπάμε τον τελευταίο πειρασμό
σε ατελέσφορη ανατολή

Ποια μνήμη θα γλυτώσει
 να βαδίζει ανάμεσα στα μνήματα
των λησμονημένων;

Ποιος θα αναζητά τις ναυαγισμένες πόρνες της ελπίδας;

Χειρότεροι κι από τους παγωμένους

εμείς που κείμεθα γκρίζοι
με την γλώσσα παγιδευμένη στην βαβυλώνεια πλησμονή

Καταδυναστευμένοι

καταδικασμένοι
στο ανάγνωσμα χθεσινού λήθαργου



Μαρία Ροδοπούλου



Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive