Χρόνου ανεπάρκεια

Το ζαρωμένο στόμα της πραγματικότητας

στα σφριγηλά στήθια της επιθυμίας

αναμφισβήτητο πλεονέκτημα του φόβου

που επικρατεί στην ανεπάρκεια του χρόνου
Λυγίζει το αφροδισιακό μου δικαίωμα
κάτω απ’το βάρος των μακροχρόνιων τροπαίων 
του χώματος που με σκεπάζει κάθε μέρα

Οι σελίδες που ξεφυλλίζουν την ζωή μου
γιομάτες λίπος απ' το άρμεγμα
της ευκαιριακής ευδαιμονίας
κι οι πατημασιές στην σκάλα
κάθε βράδυ  μ' απομνημονεύουν
μόνο και μόνο για να με εξιστορούν
με το πρώτο εκπορνευμένο της μέρας φως

Γέρασε το πένθος

κι εγώ  ακόμα αχόρταγη του σκότους
κρύβομαι στις διακριτικές
τρυφερές
άχρονες
πτυχές του





Μαρία Ροδοπούλου