Η άσχημη Μαρία
αφημένη στις ψυχρές ακμές
μιας αόρατης γωνίας
ψηλαφίζει της σκόνης τ’ αποκόμματα
στο πέτρινο της μαξιλάρι
αφημένη στις ψυχρές ακμές
μιας αόρατης γωνίας
ψηλαφίζει της σκόνης τ’ αποκόμματα
στο πέτρινο της μαξιλάρι
Εκείνη κι όχι εγώ
ευθύνεται
για τα
εκμαγεία των σκιώνΤα πυροτεχνήματα που αναπαύονται
στα συναρμολογημένα χέρια της
πυροδοτούνται κάθε νύχτα
στην καρδιά μου
Η άσχημη Μαρία
κι όχι εγώ
ευθύνεται για τα κεντριά στην πλάτη
και για τα θραύσματα των θεών
στα μάτια
Μαρία Ροδοπούλου
