Ανθρακωρυχεία του Φόβου

photo by Tango

Γεννήθηκα στην μπότα
σαπισμένου ποδιού
Στα ανθρακωρυχεία του φόβου
ενα μικρό ασήμαντο πηγάδι

Μέσα μου πετάνε τα χώματα
απο τις άχρηστες ανασκαφές
Μα είμαι ήσυχη
Είμαι σιωπηλή
Δεν αφουγκράζομαι τις κραυγές
και δεν ακούνε την σιγή μου

Είμαι μια δερμάτινη τσάντα
Την σκόνη τους μαζεύω
Στα τούνελ του τρόμου
Μα είμαι ήσυχη
Είμαι σιωπηλή
Δεν ανιχνεύω τις κραυγές
Και δεν αλέθουν την σιγή μου

Μάτι
θα μεταναστεύσω
σε ένα νεκρό κορμί
Θα είμαι ήσυχη
θα είμαι σιωπηλή
Δεν θα γδύνω τις κραυγές
Και δεν θα σκοτώνουν την σιγή μου

Είμαι ήσυχη
Είμαι σιωπηλή
Μην σε νοιάζει για το ραγισμένο σώμα
Το μάτι να φοβάσαι

II.

Είμαι Ικανή
να επιπλέω στις σπασμένες βιτρίνες
Της Πανεπιστημίου

Ανατολικών Προαστίων εξαιρετική κολυμβήτρια

Ερμηνεύω μία μία τις πέτρες
Και δίνω άφεση αμαρτιών
Στα οδοφράγματα της Πατησίων

Η Επανάσταση
Μάθημα
κάποτε πολύτιμο και αγαπημένο

Αθωώνω την Ιερά Εξέταση
που έστειλε στην Πυρά την Βιβλιοθήκη

Για τους Αριστοκράτες ανέκαθεν
τα Απόκρυφα της Λογοτεχνίας

Ανέγγιχτα αφήνω τα μαύρα μαντήλια
Κανένα Πρόσωπο Γυμνό
Δεν είναι ικανό την αλήθεια να φανερώσει

Αλλά

Συγχωρέστε με

Ανίκανη Ανάγνωσης
στέκομαι μπροστά
στα Προκατασκευασμένα Συνθήματα

Πολυδιαφημισμένων Ανταρσιών


Υ.Γ.

Λατρεύω τις Μικρές ανταρσίες

Απεχθάνομαι όμως
τον μικροαστικό τρόπο
δημοσίευσής τους


_Εις μνήμην της Κοινωνίας_