Φάρσα

Κι ο χρόνος συνεχίζει τις φάρσες του
αφού ακόμα κι ο πατέρας τα βράδια
ανεβαίνει την σκάλα με το ζόρι
να πλαγιάσει δίπλα στην μητέρα
κουρασμένος ολημερίς να κείτεται
στα μάτια μου νεκρός
Οι υπόλοιποι ξεγελασμένοι
κοιτάνε το ματωμένο χέρι
όσο το άλλο διαπράττει έγκλημα
Κατ’ τ’ άλλα
η θάλασσα συνεχίζει
να με προσπερνάει αδιάφορη


Μαρία Ροδοπούλου