29 Μαΐ 2017

Madam life's a piece in bloom by W.E.Henley


Η πόρνη ζωή ένα λουλούδι π’ανθίζει
ο θάνατος
ακούραστος κυνηγός
βρίσκεται παντού
Εκείνη απλά ένοικος μιας κάμαρης
κι αυτός
κακοποιός
που στη σκάλα παραμονεύει

Σαν φίλη σου θα την δεις
ενώ θα ξεφύγεις μια-δυο φορές από κείνον
Αλλά στο τέλος θα σε παγιδεύσει
μαζί σου ως πληρωμή της θα μείνει

Με τα γόνατά του στο στήθος σου
και τα δάχτυλά του στον λαιμό σου,
θα ικετεύσεις, θα διαμαρτυρηθείς!
Θα γαντζωθείς στο μισοφόρι της

Αλλά εκείνη τα έχει ξανακούσει όλα
Ξέρει ότι πέρασες καλά
προσεχτικά ανοίγει την πόρτα
κι η μικρή ζωή σου τελειώνει

by W.E.Henley
Απόδοση στα ελληνικά Μαρία Ροδοπούλου



Madam Life’s a piece in bloom
Death goes dogging everywhere:
She’s the tenant of the room,
He’s the ruffian on the stair.

You shall see her as a friend,
You shall bilk him once or twice;
But he’ll trap you in the end,
And he’ll stick you for her price.

With his kneebones at your chest,
And his knuckles in your throat,
You would reason — plead — protest!
Clutching at her petticoat;

But she’s heard it all before,
Well she knows you’ve had your fun,
Gingerly she gains the door,
And your little job is done.


Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive