Αποχωρισμός

Για ένα πουκάμισο αδειανό
για μιαν Ελένη...
Γ.Σεφέρης

Σακάτηδες νωθροί κι από λίπος συμπαγείς
τους τοίχους βάφαμε σκοντάφτοντας στα μάτια μας
Παλιά συνθήματα στα γύψινα παρέα με αράχνες
ειρωνικά εσήκωναν του χρόνου τις ρυτίδες
στα μάγια μας στα μάγια μας στα μάγια μας
και στα καμμένα σωθικά μας
εμ έλα που και  τα σκυλιά θρηνούσαν με τα μάτια τους κομμένα
μνημόσυνα κι υποκρισίες στα φρύδια μας φτερούγες
κι ο θάνατος δεν μας αρνιόταν την στάχτη σου στα χείλη
να και το κορίτσι μας κουρέλι στην γωνία
με προσευχές και ευχέλαια κι εικόνες και αστεία
απτόητη να δείχνει ασχήμια και σημεία
και απλά σιωπηλά η γλώσσα είχε πέσει
συνέχισε να καρφιτσώνει το αίμα στην παλάμη

Για ένα πουκάμισο αδειανό
για μιαν Ελένη...
Γ.Σ

και για όσες ψυχές ταξίδευσαν νωρίς στην σιωπή

Μαρία Ροδοπούλου