Φόνων Υποθέσεις

Αχ στημένες μάχες πολεμάς
με εθελοντές νεκρούς στα τείχη
κι εγώ «κορίτσι μαραμένο»
στου περβαζιού την άκρη
μετρώ στα δάκρυα του ουρανού
τα παγωμένα μάτια

Κάθε βράδυ
σηκώνω λίγο το φουστάνι
για να χωρέσει
ο κόσμος που σε τερματίζει

Βοριάς οι αναμνήσεις
Σύννεφο στο σύννεφο
μαυρίζει του μέλλοντος το λευκό

Σκεπάζω τον Κλέφτη τοίχο
σήμερα δεν θα με παγιδέψεις
Και εσύ, όνειρο αλκοολικό,
που τόσα ονόματα φέρεις στο κατόπι
Αλλά σφραγίδα μία στο νωχελικό φρύδι
την φύλαξη αναλαμβάνεις

Μου αρέσει το πρωί
όταν όλες οι μνήμες
ανάκατες στα θολωμένα μάτια,
γυρεύουν γρίλιες ανοιχτές
ν’ αποδράσουν

το καλύτερο όμως είναι
πως δεν μπορώ να με κατηγορήσω
για την ακαταστασία

Κρυφή Συνένοχος
Στις εκτρώσεις
τακτοποιημένων υποθέσεων

Τελώ Φόνους
Συμμορφωμένων Παραισθήσεων
Με αχτένιστα τα βλέφαρα
βολικής συγκατάβασης

αλλά για μια μόνο φορά
στα γαλάζια θα ντυθώ
και θα σε απαντήσω...

Μαρία Ροδοπούλου