Πως να κοιμίσω τα θεριά
όταν στης πένας μου την κόγχη
ορέγονται θανάσιμες συγκρούσειςμε δάκρυα γεωμετρικά;
Δεν σχηματίζομαι πια, είπε
με χαμόγελο ίσαμε τις κηδευμένες παλάμες ανεβασμένο
Διότι το δανεισμένο πλευρό τραυματίζεται
όταν χύνομαι στις εξισωτικές προπαγάνδες
που στα πρόχειρα έγραψαν ευνουχισμένες λύσεις
Και ξυπνώ παρατημένο καλούπι
πλάι στα αργόσυρτα χρησιμοποιημένα μου
Αργότερα
σαν με προλάβουν οι καιροί
γίνομαι παράθυρο
στην ευδαιμονία των προπατορικών
Έτσι δίνομαι
χωρίς περιττούς κυματισμούς στα μάτια
Ανεπιτήδευτη των ενοχών
- με την μακαριότητα
παιγνίδι
παλιό
σπασμένο -
επιδίδομαι
στην πλήρη κατάργηση στερεομετρικών σκηνικών
Εγώ, απάντησα θυμωμένα,
δεν επιδίδομαι σε ασκήσεις πολυφωνίας
ούτε επικαλούμαι πλευρικές καταγωγές
για να δικαιολογήσω απάλειψη ή επικάλυψη
ή να κρύψω στέρηση δαιμόνων
Απλά Είμαι
Και μην γελιέσαι
Όλα αυτά τα σχήματα
ο δυσλειτουργικός διαβήτης των ματιών σου
‘παρά-μύθευσε’
Τίποτα δεν ζήλεψα
ει μη μόνο την ατάραχη αδιαλλαξία του χρόνου
Φροντίζει εκείνος για το τελικό μας σχήμα
Μαρία Ροδοπούλου