6 Μαρ 2020

Το βιβλίο των νεκρών

είναι πάντα αυτή η θλίψη
που με κάνει και σας αναζητώ
μέσα σε λέξεις ξεχασμένες
σε κόσμους πληγωμένους

είναι πάντα αυτή η θλίψη
που με κάνει και στέφομαι
το αίμα αυτών που φύγανε
χωρίς να προφτάσω να γνωρίσω

είναι πάντα αυτή η θλίψη
που με κάνει τον όγδοο ορίζοντα
να ψάχνω σαν μια τυφλή
ξυπόλητη τσιγγάνα

σε όσα μάτια και αν χαθώ
όσα φεγγάρια κι αν διαβώ

όσα ψέματα κι αν μου πουν
μα κι όσα να μου τάξουν
εγω ξέρω πως κάποια μέρα θα τον βρω

γιατί
είναι πάντα αυτή η θλίψη
που στο άγραφο βιβλίο σας διαβάζω

είναι πάντα αυτή η θλίψη
που με κάνει και σας αναζητώ


Μαρία Ροδοπούλου


Καλό Παράδεισο, αγαπημένη μου φίλη

Dark Virtual Poetry

Dark Virtual Poetry σημαίνει αποκάλυψη της Σκοτεινής Ανθρώπινης Πλευράς. Δεν στοχεύει στην Εσταύρωση Πιστεύω ούτε στη γελοιοποίηση Ηθών. Δεν υποκύπτει όμως στους συντηρητικούς ευνούχους, αξιολύπητα τέκνα μιας ανέραστης, νεκρής κοινωνίας. Δεν διαφημίζει , δεν ψάχνει για οπαδούς. Ίσα Ίσα τους απεχθάνεται . Ενδιαφέρεται Μόνο για αληθινούς φίλους αναγνώστες. Σκοπός της Μαρίας Ρ. η Απομυθοποίηση Ανθρώπων και Θεών.Δεν υπάρχει προορισμός και οι διαδρομές είναι ασχημάτιστες.

Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων

Αλλά πάντα
υπάρχει το αύριο
που γεννά νέες προσδοκίες
νέα αινίγματα
νέα θαύματα

Σήμερα θ’ αρκεστούμε
στη σιωπή


Μ.Ρ
Οι υποτελείς μέρες
σπαταλώνται άνετα
στην αυτοτελή μας δυστυχία
καθώς τρέφονται
τα γύφτικα ερπετά
απ'την αυτάρκεια
του πόνου μας


Μ.Ρ.

Alex Papadiamantis

Blog Archive