Προϋπολογισμένα χειροφιλήματα

Βεβαρυμμένη η φυσιογνωμία μας
από τ όραμα του χθες
τυλιγμένο σε προσφυγική μαντήλα
στην ανέμη που ‘χασε το ύψος της
όχι γιατί τρυπήσαμε το δάκτυλο
αλλά γιατί το επιδέσαμε μη τυχόν ματώσει
μη τυχόν, απολογία μου, και ξεφουσκώσει
το αποτύπωμα της ευτέλειας
Δεν δακρύζουν πια οι ποιητές
παρά μόνο στην θέα του αναγνώστη
Σταμάτησε να κλαίει η μουσική
κι η νότα της κινά
εμπρός στο λάβαρο αδρής πληρωμής
Ξηλώθηκαν οι μαίανδροι του λόγου
κι οι συγγραφείς λερώνουν γόνατα
στου εκδότη
το «καλώς ήρθατε» χαλάκι
Βαλτωμένα άλλοθι
και αστικές δικαιολογίες
«Εμείς δεν επιβιβαστήκαμε στο τραίνο εκείνο
μήτε καν ήμαστε στην βάφτιση της ράγας του»
Αλλά ξεχάσαμε ν αναγνωρίσουμε
τα μουδιασμένα πρόσωπα που κατευοδώσαμε
ως χορηγοί συναινετικής πορείας
Κρυφοί συνέταιροι συνδικαλιστικής τέχνης
απαγχονισμένοι στο απροσδιόριστο της ατέλειας
κι όλα αυτά γιατί δεν μπορέσαμε ποτέ
να αυτοπυροβοληθούμε στο μέρος της καρδιάς
Ούτως ή άλλως κάναμε σκασιαρχείο
στο μάθημα ανατομίας ύπαρξης

Αλλά έχουμε τα πρωτεία
στην σύνταξη
προϋπολογισμένων εσόδων
από τ αναμενόμενα χειροφιλήματα


Μαρία Ροδοπούλου